میتوانیم چندین کارگر را در نقاط مختلف قرار بدهیم که هرکدام کارهای مربوط به خود را انجام دهند. . یکی محصولات را بشمارد و به تعدادی که داخل کارتن است جدا کند ، یکی بسته های معیوب را جدا کند ، یکی تعداد شمرده شده را داخل کارتن بچیند ، یکی کارتن ها را آماده کند و به قسمت انبار ببرد . میشود حداقل 4 کارگر و با سرعت لاک پشتی کار به جلو میرود.





اتوماسیون میگوید از یک نوار نقاله ، یک سنسور ، یک کانتر ، یک پمپ باد و یک دستگاه پلمپ استفاده کنید .نوار نقاله بسته ها را به جلو میبرد ، پمپ باد بسته های سبک و معیوب را به بیرون می اندازد ، سنسور بسته های سالم را اعلام میکند ، کانتر تعداد بسته های سالمی را که سنسور فرمان داده را میشمارد و به نوار نقاله فرمان ایست میدهد تا دستگاه پلمپ بسته هارا در چند ثانیه داخل کارتن بریزد و بسته بندی کند . میشود سیستم بدون کارگر و با سرعت بسیار بالا
این کار تبدیل چرخه سنتی به اتوماسیون صنعتی است .




اما این پروسه به همین راحتی ها هم نبوده ، در ابتدا استفاده از مدارات فرمان و تابلوهای رله ای و تایمر و کانتری این اتفاقات را رقم میزد اما با گذشت زمان و اخترع PLC ها توسط آقای دیک مورلی کم کم این مدارات و سیم بندیها نیز از چرخه خارج شدند و تمام این عملیات توسط سخت افزاری به نام PLC انجام میشود.
در واقع PLC تجهیزی است که با استفاده از برنامه ریزی شما قادر بود بدون استفاده از حتی یک سخت افزار تایمر ، از صدها تایمر در برنامه خود استفاده کنید ، از صدها شمارنده و کانتر ، مقایسه کننده و هزاران امکانات نرم افزاری که باعث حذف سیستمهای سخت افزاری شدند .



حذف سخت افزارها چندین جنبه مثبت داشت ، یک اینکه سر و صدای حاصل از کارکرد سیستمهای سخت افزاری مانند رله ها و تایمرها از بین رفت، دو اینکه استهلاک سیستمهای تایمری و رله ای باعث هزینه های مالی زیادی بر سیستم میشد و در نهایت سرعت عیب یابی سیستمها به شدت بالاتر رفت و همچنین ارتقا سیستم و یا تعویض نحوه عملکرد بسیار آسان تر از قبل شد .